مقاله درباره آشنایی با فتو گرامتری
| دسته بندی | شهرسازی |
| فرمت فایل | doc |
| حجم فایل | 42 کیلو بایت |
| تعداد صفحات فایل | 20 |
آشنایی با فتو گرامتری
|
||||||
|
● تاریخچه : پایه گذار علم فتوگرامتری یک سرگرد فرانسوی به نام لوسدا(A. Laussedat) بوده است. او در سال 1859 به کمیسیون آکادمی علوم پاریس نشان داد که انسان چگونه می تواند با استفاده از زوج عکس، مختصات نقاط را محاسبه کند. در همین زمان در آلمان شخصی به نام مایدن باور(A. Meydenbaver) اولین آزمایش موفق خود را تحت عنوان فتوگرامتری ساختمان پشت سر گذاشت. این علم در اتریش از تاریخ 1887 تاکنون مورد استفاده قرار گرفته است. دو مهندس اتریشی به نام های هافرل(Hefferl) و ماورر(Maurer) اولین طرح دستگاه فتوگرامتری را جهت استفاده در راه سازی و آبرسانی به انجام رساندند. بعد از اینکه در سال 1901 پالفریش (Pulfrich ) مقدمات علم ستریوفتوگرامتری را ارایه کرد، راه را برای مخترع با ذوقی به نام اورلز (Orels) که دستگاه استریواتوگراف را در سال 1909 اختراع کرد، هموار ساخت . ● فتوگرامتری چیست: فتوگرامتری به معنای عملیات اندازه گیری روی عکس می باشد که شامل عکسبرداری از اشیا، اندازه گیری تصاویر اشیا روی عکس ظاهر شده و تبدیل این اندازه ها به شکلی قابل استفاده(مثلا نقشه های توپوگرافی) می شود. امروزه فتوگرامتری به دو شکل استفاده می شود . 1 ) شکل کلاسیک آن عبارت است از اندازه گیری های کمی روی عکس که حاصل آن تعیین موقعیت مسطحاتی و ارتفاعی نقاط، مساحات و احجام بوده و در نتیجه آن، نقشه های مسطحاتی و توپوگرافی به دست می آید. 2) دومین شکل استفاده از فتوگرامتری، تفسیر عکس است که در آن عکس ها به صورت کیفی بررسی و از آن ها به عنوان مثال در زمین شناسی، خاک شناسی، تخمین سطح زیر کشت در کشاورزی، تشخیص آلودگی آب و بسیاری موارد دیگر استفاده می شود. در عملیات فتوگرامتری و تفسیر عکس های هوایی، عکس مناسب چه از نظر مقیاس و چه از نظر سایر مشخصات اهمیت ویژه ای دارد. در واقع عکس های هوایی اساس کلیه عملیات اجرایی است و به همین دلیل برای انجام عکسبرداری هوایی، مطالعه کامل برای تعیین مشخصات عکس، از هر نظر لازم است. بعلاوه چون بیشتر اوقات علاوه بر تهیه نقشه های توپوگرافی، از عکس ها به منظورهای مطالعاتی نیز استفاده می شود، در تعیین مشخصات عکسبرداری هوایی علاوه بر ملاحظات فنی نقشه برداری، ضوابط مربوط به تفسیر عکس های هوایی نیز مدنظر قرار می گیرد. این عوامل عبارتند از : الف ) محدوده یا مسیر عکسبرداری ب) مقیاس عکس یا نقشه مورد تقاضا ج ) مقدار پوشش طولی و عرضی هنگام تنظیم زاویه عدسی دوربین د ) نوع فیلم ر ) تاریخ، فصل و یا ساعت عکسبرداری درحال حاضر سازمان نقشه برداری کشور با در اختیار داشتن یک فروند هواپیمای جت فالکن(Falcon) و چهار فروند هواپیمای دورنیر(Dornier)، توانایی تهیه عکس های هوایی را در هر نقطه از کشور دارد. این هواپیماها با برد پروازی 5/6 ساعت و ارتفاع پرواز بین 500 الی 42000 پا، عکسبرداری از هر نقطه و با هر مقیاس لازم را ممکن می سازند. سازمان نقشه برداری کشور علاوه بر تهیه عکس های پوششی(در مقیاس 1:40000) برای تولید نقشه های بنیادی کشور و عکس های مطالعاتی و اجرای بسیاری از پروژه های بزرگ عمرانی بطور قایم در مقیاس های متفاوت، تهیه عکس های مایل رنگی و سیاه و سفید از مکان های مقدس و مذهبی، بناهای تاریخی، پروژه های عمرانی، کارخانجات صنعتی و مراکز اقتصادی و بازرگانی در مقیاس های بزرگ توانایی لازم را دارد. ● فرآیندهای فتوگرامتری : نقشه برداری فتوگرامتری بواسطه 4 فرآیند کلی انجام میشود. این 4 فرآیند شامل 1) ثبت تصویر 2 ) ثبت اطلاعات ایستگاه های زمینی 3 ) تطبیق دقیق تصویر با زمین 4) مجموعه عوارض حاصل از مراحل فوق عموما هر پروژه فتوگرامتری یک کار واحد است. هر پروژه بوسیله مجموعه ای از داده های مکانی توصیف می شود که این داده ها مربوط به بخش واحدی از زمین، با نیازمندی های مجموعه عوارض ویژه می باشند. نیازمندی های مجموعه تصاویر شامل انواع دقت ها و عوارض می باشد. هر قسمت از فرایندهای فوق شامل تعدادی زیر مرحله پردازشی است که بر اساس نیازمندی های مجموعه عوارض برای هر پروژه مخصوص میباشد ● ثبت تصاویر: تصاویری که برای نقشه برداری فتوگرامتری استفاده می شود می تواند به دو سطح کلی تقسیم شود . 1) تصاویر مربوط به موقعیت افقی و عمودی عوارض و جزییات اشکال که با استفاده از عکس های هوایی نزدیک به عمود با رنگ طبیعی یا تک رنگ(سیاه و سفید) یا از تصاویر رقومی ماهواره ای بدست می آیند. 2) دیگر انواع تصاویر از قبیل عکس های هوایی مادون قرمز، تصویر اسکنر حرارتی، تصاویر ریز موج ها، تصاویر ماهواره ای چند طیفی و فراطیفی عموما برای تعیین داده های عوارض تکی به غیر از موقعیت و جزییات تصویر استفاده می شوند. این نوع از تصاویر می تواند وارد یک سیستم اطلاعات جغرافیایی شده و با دیگر اطلاعات زمین مرجع به کار رود . ● عکس های هوایی عمودی: عکسبرداری هوایی نزدیک به عمود که برای نقشه برداری پلانیمتری و توپوگرافی استفاده میشود، عموما بصورت جفت عکس های برجسته نمایی(Stereo pair) جمع آوری میشود. هر عکسی با عکس بعدی که در همان مسیر پرواز برداشت میشود، همپوشانی دارد. برداشتن عکس ها بصورتی است که هر عکس با عکس جلویی خود 60 درصد و با عکس پایینی خود 30 درصد همپوشانی داشته و این پارامتر کمک می کند که بتوان عکس ها را بصورت برجسته مشاهده کرد. عموما عوارض پلانیمتری(ساختمان ها، جاده ها و ...) و توپوگرافی(نقاط جرمی، خطوط شکسته و کانتورها) از عکسبرداری هوایی نزدیک به عمود با رنگ طبیعی یا سیاه و سفید جمع آوری می شوند. نقشه برداری پلانیمتری و توپوگرافی عموما دسته داده های نقشه ای پایه، برای یک سیستم GIS یا دسته داده های مهندسی می باشد، زیرا درستی محاسبات و استعلامات بر اساس درستی و کامل بودن این داده های پایه می باشد. |