دانلود نحوه ی برطرف کردن لکنت زبان دانش آموزان
| دسته بندی | علوم انسانی |
| فرمت فایل | docx |
| حجم فایل | 24 کیلو بایت |
| تعداد صفحات فایل | 17 |
نحوه ی برطرف کردن لکنت زبان دانش آموزان
فهرست مطالب
چکیده طرح: 4
هدف: 4
آزمودنی: 4
روش تحقیق: 4
یافتهها: 4
نتایج: 4
کلید واژه: 5
مقدمه: 5
توصیف وضعیت موجود: 6
گردآوری اطلاعات و شواهد1: 7
تجزیه و تحلیل دادهها: 11
اجرای راه حل: 12
انتخاب راه حل: 13
روش زبانی یا بیانی یا تلفظی: 13
روش روانی- درمانی: 13
تنشزدایی و آرامش روانی: 13
گردآوری شواهد2: 13
نتیجهگیری و تصمیم نهایی: 14
منابع :. 15
چکیده طرح:
هدف:
هدف از این پژوهش این بودکه چگونه می توانم لکنت زبان دانشآموزم را بر طرف نمایم.
آزمودنی:
در این پژوهش بر روی یکی از دانشآموزان دختر که لکنت زبان شدیدی داشت ودر پایه پنجم دبستان شهبازی سال تحصیلی 90-91 تحصیل میکرد پژوهش کردم.
روش تحقیق:
از طریق مباحثه و مشاوره و روان درمانی با مشکل بهتر آشنا شدم ودر جهت رفع آن کوشش کردم.
یافتهها:
با شناسایی دانشآموزم مشکل او را بیشتر استرس و اضطراب مأیوس بودن از این که هیچ وقت نمیتوانم درست صحبت کنم دیدم.
نتایج:
با صحبت و آشنا شدن با روحیه این دانشآموز بیشتر خودم را به او نزدیک کردم که لااقل در مورد من کمتر دچار استرس شود و موفق هم شدم که نظر او را به خودم جلب کنم و طبق گفتههای خود او اولین معلمی بودم که شانس نزدیک شدن به او را داشتم و باعث شده بودم که احساس خوبی در او پیدا شود.«همان جلب توجه»
کلید واژه:
اضطراب و استرس- ناامیدی- توجه و بها دادن - امیدواری
دانلود مبانی نظری و پیشینه تحقیق امیدواری
| دسته بندی | روانشناسی و علوم تربیتی |
| فرمت فایل | doc |
| حجم فایل | 64 کیلو بایت |
| تعداد صفحات فایل | 26 |
توضیحات: فصل دوم پایان نامه کارشناسی ارشد (پیشینه و مبانی نظری پژوهش)
همراه با منبع نویسی درون متنی به شیوه APA جهت استفاده فصل دو پایان نامه
توضیحات نظری کامل در مورد متغیر
پیشینه داخلی و خارجی در مورد متغیر مربوطه و متغیرهای مشابه
رفرنس نویسی و پاورقی دقیق و مناسب
منبع : انگلیسی وفارسی دارد (به شیوه APA)
نوع فایل: WORD و قابل ویرایش با فرمت doc
قسمتی از متن مبانی نظری و پیشینه
امیدواری
امید، سال ها در روان شناسی مورد غفلت قرار گرفته بود. با اینکه ایدۀ امید از زمان آغاز خلقت آدمی وجود داشته است، اما بررسی علمی آن در زندگی انسان قدمتی کوتاه دارد و دوران طفولیت خود را می گذراند. امید، مبحث پیچیده ای است که در طول سال های 1950 تا 1960 به شکل رسمی و با رویکرد علمی مورد بررسی قرار گرفت و برخی افراد مانند فرانک و سمینتون[1]، به این نتیجه رسیدند که اگر افکار و هیجان های منفی، منجر به تضعیف سلامتی می شوند، پس می توان فرآیندهای مثبت مانند امید را، به عنوان متغیرهایی برای افزایش سلامتی مورد بررسی قرار داد. در این راستا شواهدی نیز، در حمایت از نقش افزایش ارزیابی و ادراک مثبت از خود، برای کنترل بهزیستی جسمانی و روانی بدست آمد (اسنایدر، 2000). به عنوان مثال، پژوهش ها در روان شناسی مثبت و سایر علوم مرتبط نشان دادند، افرادی که هیجانات مثبت و خوش بینی بیشتری را تجربه کرده باشند، عمر طولانی تری خواهند داشت. همچنین، افراد امیدوار و شادمان روابط اجتماعی قوی تر با دوستان، همسر، همسایگان و بستگان خود دارد. همچنین شواهد پژوهش نشان داد که امید، مانند دارو دارای اثرات بیولوژیک است و می تواند روی کنترل درد و ناتوانی های بیماران تأثیر مثبت داشته باشد. امید و انتظار باعث فعال شدن مدارهای مغزی و آزاد شدن شدن آندروفین و انکفالین[2] و در نتیجه کاهش درد می شود. در وضعیت ضعف جسمانی و درد، درماندگی و ناامیدی در انسان تشدید می شود و در نتیجه، آندروفین و انکفالین کمتر و کلوسیتوکنین بیشتری در بدن آزاد می شود. امید، با ایجاد تغییر در حالات بیولوژی بدن، باعث شکستن این دور باطل می شود و واکنش های زنجیره های درد را تعدیل و در نتیجه موجب بروز احساس خوشایند در انسان می شود. این احساس به نوبۀ خود موجب آزاد شدن آندروفین و انکفالین و کاهش بیشتر درد می شود (اسنایدر و راند[3]، 2005). در همین دوره بود که روان شناسی سلامت هم، شروع به رشد کرد و کم کم روح زمان، نسبت به امید و سازه های مشابه آن، تقویت شد. در همین دوره، بسیاری از محققان در رشته های مختلف (از پرستاری گرفته تا روان شناسی) نظریه هایی در مورد امید ارائه نمودند. این افراد از کار یکدیگر آگاه نبودند، پس یک دیدگاه واحد یا نظریه منسجم وجود نداشت تا در مورد آن تحقیق و بررسی صورت گیرد. اسنایدر نیز، از جمله کسانی بود که به درخواست منینگز این سازه را مورد بررسی علمی قرار داد تا اینکه در سال 1990 نظریه خود تحت عنوان نظریه امید را مطرح کرد و پس از آن، این سازه مورد توجه محققان و متخصصان قرار گرفت (اسنایدر، 2002).
[1]- Franko & seminton
[2]- Endorphins & Enkephalins
[3]- Rand