دانلود مقاله بررسی عوامل مؤثر در طرح روسازی
| دسته بندی | عمران |
| فرمت فایل | doc |
| حجم فایل | 9 کیلو بایت |
| تعداد صفحات فایل | 5 |
مقاله بررسی عوامل مؤثر در طرح روسازی در 5 صفحه ورد قابل ویرایش
عوامل مؤثر در طرح روسازی
روسازیها معمولاً تحت تأثیر عوامل زیادی قرار دارند و از این نظر طرح آنها در مقایسه با طرح پلها و ساختمانها و سایر ابنیه فنی از پیچیدگی بیشتری برخوردار است. یکی از اشکالات مهم در طرح روسازیها متغیر بودن عواملی است که در طرح روسازی مؤثرند. به علت طول زیاد یک راه یا محوطه یک فرودگاه و با توجه به این امر که شرایط جوی، خصوصیات خاک زمین طبیعی و نوع و تعداد وسائل نقلیه در طول راه متغیر است، مهندس طراح با عواملی که به شدت در طول راه تغییر می کند، روبرو است. پیچیدگی این مسئله با توجه به اینکه هر یک از این عوامل در هر نقطه مقدار ثابتی نبوده و در مواقع مختلف سال نیز متفاوت است، بیشتر می شود. بالاخره با توجه به اینکه حجم مصالح مصرفی در راهسازی قابل توجه است و معمولاً از نقطه نظر اقتصادی حمل این مصالح در مسافت های زیادی مقرون به صرفه نمی باشد، سبب می شود که مهندس طرح راه را در اغلب موارد اختیار چندانی نیز در انتخاب نوع مصالح نداشته و این امر نیز به نوبه خود به محدودیت ها و پیچیدگی های طرح روسازی می افزاید.
عوامل مؤثر در طرح روسازیها را می توان به 6 گروه تقسیم کرد که عبارت اند از:
الف) خاک بستر روسازی (جنس، مقاومت، قابلیت جذب رطوبت، قابلیت تراکم ...)
ب) مصالح روسازی ( جنس، مقاومت، دوام، نفوذپذیری ...)
ج)شرایط جوی ( رطوبت، یخبندان، درجه حرارت ...)
د) وسایل نقلیه ( نوع، وزن، تعداد ...)
ه) مخارج (مصالح، ماشین آلات، نیروی انسانی، تعمیر و نگهداری، اتلاف وقت ...)
و) سیستم مورد نظر ( راه یا فرودگاه)
روش طرح روسازی معمولاً به این نحو است که ابتدا با بررسی های ژئوتکنیکی خاک بستر روسازی، منابع مصالح، شرایط اقلیمی و جوی منطقه و آمد و شد احتمالی وسائل نقلیه چندین طرح که از نقطه نظر فنی قابل قبول هستند انتخاب می شود. سپس با بررسی این طرحها، طرحی که از نقطه نظر اقتصادی بهترین است به عنوان طرح نهائی انتخاب می شود.
اجرای لایه های زیر اساس و اساس و رویه شنی
مقاومت و قدرت باربری لایه های زیر اساس، اساس و رویه شنی تابعی از تراکم آنهاست. این لایه باید در ضخامت های کم ( 15 سانتیمتر) پخش و در درصد رطوبت بهینه کوبیده شوند. پخش مصالح هر لایه باید پس از اتمام عملیات پخش و کوبیدن لایه زیر آن انجام شود. پخش مصالح ممکن است به وسیله پخش کن مکانیکی یا کامیون های پخش کن و یا تیغه گریدر انجام شود. ساده ترین روش پخش مصالح سنگی ابتدا ریسه کردن و یا کپه کردن مصالح سنگی در طول و بر روی سطح آماده شده راه، و سپس پخش آن با تیغه گریدر است. پخش مصالح به وسیله پخش کن مکانیکی از دقت بیشتری برخوردار است و کیفیت لایه به دست آمده از نظر یکنواختی ضخامت آن بهتر است.
مقدار آب لازم جهت آب پاشی لایه های زیر اساس، اساس و رویه شنی باید به انجام آزمایش تراکم ( اشتو استاندارد یا اشتو اصلاح شده) و تعیین درصد رطوبت بهینه به دست آید. متراکم کردن لایه های زیر اساس و اساس و رویه شنی با استفاده از غلتک انجام می شود. غلتک های مناسب برای کوبیدن و متراکم کردن لایه های مصالح شنی غلتک های چرخ فولادی، غلتک های چرخ لاستیکی و غلتک های لرزنده است. غلتک زدن باید به موازات محور طولی راه و از لبه های کناری شده و به محور طولی راه ادامه یابد. در قوسهایی که راه دارای شیب عرضی است، غلتک زدن باید از لبه داخلی قوس شروع شده و به طرف لبه خارجی که دارای ارتفاع بیشتری از لبه داخلی است ادامه یابد. غلتک زدن باید به صورت یکنواخت و با سرعت کم ( حدود 5 کیلومتر در ساعت برای غلتک های چرخ فولادی و حدود 8 کیلومتر در ساعت برای غلتک های چرخ لاستیکی) انجام شود. از تغییر جهت دادن های ناگهانی غلتک باید اجتناب شود.