دسته بندی | پزشکی |
فرمت فایل | doc |
حجم فایل | 71 کیلو بایت |
تعداد صفحات فایل | 15 |
یک اختلال پیش رونده مغزی است که به تدریج حافظه شخصی وتوانایی یادگیری، استدلال ، قضاوت ، برقراری ارتباط وانجام فعالیت های روزانه را مختل می کند. از علائم مشخصه آن از دست دادن حافظه ، قضاوت ، استدلال و تغییراتی در حالات و رفتار می باشد. بیماری آلزایمر بخشی از روند طبیعی پیری نمی باشدو چنانچه علائم فوق دیده شود باید به پزشک متخصص مغز واعصاب مراجعه نمود. یک ارزیابی کامل می تواند تعیین نماید که این علائم مربوط به بیماری دیگری است یا آلزایمر سبب آن می شود
دسته بندی | پزشکی |
فرمت فایل | zip |
حجم فایل | 1018 کیلو بایت |
تعداد صفحات فایل | 15 |
Metabotropic Glutamate Receptors: Physiology, Pharmacology, and Disease
گیرنده متابوتروپیک گلوتامات: فیزیولوژی، فارماکولوژی، و بیماری
چکیده
گیرنده های متابوتروپیک گلوتامات (mGluRs) خانواده گیرنده پروتئین همراه CG- هستند که در تعدیل انتقال سیناپسی و تحریک پذیری عصبی در سراسر سیستم عصبی مرکزی شرکت میکنند. mGluRs در یک دامنه بزرگ خارج سلولی به گلوتامات متصل میشود و سیگنال را از طریق گیرنده پروتئین به شریکهای سیگنالینگ درون سلولی انتقال میدهد. پیشرفت زیادی در تعیین مکانیسم هایی که بوسیله mGluRs فعال می شوند پروتئینی که با آنها تعامل میکند و و لیگاندهای orthosteric و آلوستریک که می تواند فعالیت گیرنده را تعدیل کند، صورت گرفته است. بیان گسترده mGluRs باعث میشود این گیرنده ها به خصوص برای اهداف دارویی جالب باشند و مطالعات اخیر به کاربرد درمانی لیگاندهای mGluR در اختلالات عصبی و روانی مانند بیماری آلزایمر، بیماری پارکینسون، اضطراب، افسردگی و اسکیزوفرنی اعتبار میبخشند.
مقدمه
L- گلوتامات به عنوان انتقال دهنده عصبی در اکثر سیناپس های تحریکی در سیستم عصبی مرکزی پستانداران (CNS) عمل می کند. وجود گیرنده های گلوتامات neuromodulatory، به نام گیرنده های متابوتروپیک گلوتامات (mGluRs)، مکانیزمی را فراهم می کند که گلوتامات می تواند تحریک پذیری سلول و انتقال سیناپسی از طریق مسیرهای سیگنالینگ پیامرسان دوم تعدیل کند. توزیع گسترده پروتئین mGluR نشان می دهد که این گیرنده های neuromodulatory توانایی شرکت در عملکردهای متعدد در سراسر CNS را دارد و ممکن است اهدافی ایده آل برای مداخله درمانی در طیف گسترده ای از اختلالات CNS باشد.
ویژگی های ساختاری mGluRs
mGluRs اعضای خانواده گیرنده پروتئین همراه-G (GPCR) ، فراوان ترین خانواده ژن گیرنده در ژنوم انسان هستند. GPCRs پروتئین های متصل به غشاء هستند که توسط لیگاندهای خارج سلولی مانند نور، پپتیدها، و انتقال دهنده های عصبی فعال شده و سیگنال داخل سلولی از طریق تعامل با پروتئین Gانتقال می یابند. تغییر حاصله در ساختار GPCR ناشی از اتصال لیگاند، پروتئین Gرا فعال می کند ، که از یک مجموعه heterotrimeric شامل زیر واحد های α, β, γ تشکیل شده است. در حالت غیر فعال خود، پروتئین Gبه guanosine 5/ -diphosphate (GDP) متصل است؛ فعال شدن پروتئین G باعث می شود که تبادل guanosine 5/ -triphosphate (OTP) با GDP در زیر واحد رخ دهد. سپس زیرواحدهای فعال پروتئین Gعملکرد مولکول های موثر مختلف مانند آنزیم ها، کانال های یونی و رونویسی را تعدیل میکند. غیر فعال شدن پروتئین G وقتی رخ می دهد که OTP به GDP هیدرولیز میشود و در نتیجه heterotrimer دوباره جمع میشود.
خانواده GPCR شامل چندین زیرگروه است، و اکثر GPCRs انتقال دهنده عصبی کلاسیک متعلق به خانواده A.هستند. این ده گیرنده GPCRs رودوپسین- مانند نامیده می شوند و از نظر ساختاری شبیه به این هستند که شامل دامنه ترمینال- N خارج سلولی، هفت دامنه تراغشایى و پایانه-C داخل سلولی می باشند. بر خلاف گیرنده های خانواده A، mGluRs متعلق به دسته GPCRs است. این گیرنده ها با حضور یک دامنه ترمینال- N خارج سلولی بزرگ که شامل منطقه لیگاند - اتصالی درون زا است، از اعضای خانواده A خود متمایر میشود که با جزئیات بیشتری در زیر مورد بحث قرار گرفته است.
خانواده C GPCRs نیز شامل گیرنده های GABAB، گیرنده های حساس به- کلسیم ، گیرنده فرمون، و گیرنده های مزه هستند (1). ژن با کد هشت زیرگروه mGluR شناخته شده اند، بسیاری با اتصال واریانت های متعدد که در انواع سلول های مجزا
در سراسر CNS بصورت متفاوت بیان میشود. mGluRs بر اساس تشابه توالی، جفت پروتئین G-، و انتخاب لیگاند به سه گروه زیرطبقه بندی میشوند. گروه I شامل mGluRs 1 و 5، گروه II، شامل mGluRs 2 و 3، و گروه III، شامل mGluRs، 4، 6، 7، و 8 است (جدول 1).
دامنه Venus Flytrap
همانطور که در بالا ذکر شد، mGluRs دارای دامنه ترمینال- N خارج سلولی بسیار بزرگی است، که دامنه flytrap domain (VFD) نامیده می شود که شامل منطقه اتصال گلوتامات است (1) (شکل 1). بررسی ساختارهای بلوری دامنه ترمینال- N در mGluRl (2,3), mGluR3, mGluR7 ( 4) نشان می دهد که هر VFD متشکل از دو لوب است که بر روی هم قرار دارند و اتصال گلوتامات در شکاف بین آنها قرار دارد. شواهد نشان می دهد که دو VFD با هم دیمرایز میشوند، پشت به پشت، و تغییرات ساختاری بزرگ ناشی از اتصال آگونیست به یک یا هر دو VFD رخ میدهد (5). سه حالت اصلی دایمر VFD وجود دارد: باز- باز، باز -بسته ، و بسته- بسته (شکل 1). ساختار باز- باز(غیر فعال) است توسط آنتاگونیست تثبیت میشود؛ ساختار باز- بسته و بسته- بسته از اتصال لیگاند به یک یا دو پروتومر[1] حاصل میشود. جهش باقی مانده ها که از بسته شدن VFD جلوگیری میکند می تواند فارماکولوژی آنتاگونیست[2] را به آگونیست[3] (6) تغییر دهد، نشان می دهد که جهت گیری نسبی این دامنه برای فعال شدن گیرنده مهم است. برای اتصال گلوتامات ، چند باقی مانده حفظ شده لوب 1 و 2 را متصل میکنند و اتصال مهم با مولکول های گلوتامات ایجاد میکنند (1،7 و 8). علاوه بر اتصال گلوتامات ، همچنین VFD کاتیون های دو ظرفیتی مانند منیزیم و کلسیم را نیز متصل میکند ، که می تواند سبب قوی و یا فعال شدن گیرنده شوند (3،9،10).
دامنه غنی از- سیستئین [4]
تغییرات ساختاری ناشی از اتصال لیگاند از VFD زیاد می شود از طریق دامنه غنی از سیستئین (CRDS) به دامنه hepatahelical دنباله ترمینال - (HD)–C. CRD شامل نه سیستئین بحرانی است، که هشت تا توسط اتصال دی سولفید (4) مرتبط هستند. مطالعات تبلور و جهش زایی نشان داده اند که سیگنال ناشی از اتصال لیگاند از VFD از طریق CRDS منتقل می شود، تا حدودی به دلیل یک پل دی سولفید که از سیستئین CRD نهم با سیستئین در لوب 2 در VFD تشکیل شده است (4.11). Rondard et al. (11) اخیرا نشان داد که جهش Cys234 در VFD از mGluR2به یک گیرنده منجر شده که می تواند در لیگاندهای سطح، دیمر، و متصل بطور مناسب بیان شود اما نمی تواند سیگنالینگ داخل سلولی را القا کند. با این حال، گیرنده هنوز هم عمل میکرد، که با انتقال سیگنال نرمال ناشی از لیگاند آلوستریک[5] که در HD به جای VFDمتصل شد، نشان داده شده است. مطالعات بیشتر CRD- واقع در Cys5 l 8 را به عنوان شریک Cys234 شناسایی کردند، و نتایج مشابه با استفاده از سیستئین همولوگ در mGluR5 نشان داده شد. این نتایج نشان می دهد که یک اتص ال دی سولفید که CRD و VFDرا ارتباط میدهد میتواند بطور کلی در انتشار سیگنال ناشی از آگونیست orthosteric متصل به mGluRs دخیل باشد.
[1] protomer
[2] antagonists
[3] agonists
[4] Cysteine
[5] allosteric ligand
دسته بندی | پزشکی |
فرمت فایل | pptx |
حجم فایل | 565 کیلو بایت |
تعداد صفحات فایل | 50 |
پاورپوینت بیماری آلزایمر ( مرجع کامل اطلاعات ) در 50 اسلاید قابل ویرایش با فرمت pptx
فهرست
پروتئنهای آمیلوئیدی
علت بیماری آلزایمر
علائم بیماری آلزایمر
پیشگیری مقدم بر درمان بیماری آلزایمر
درمان آلزایمر
تاثیر بیوتکنولوژیک داروهای استاتین در کاهش خطرات آلزایمر
فعالیت و رژیم غذایی در بیماری آلزایمر
آیا بیماری آلزایمر حالت ارثی هم دارد؟
چگونگی مراقبت از بیماران مبتلا به آلزاایمر
آیا آلزایمر قابل پیشگیری است ؟
عوامل ژنتیک
برخی از خصوصیات افراد مبتلا به آلزایمر
مراقبت از بیمار مبتلا به آلزایمر
نشانه های احتمالی برای پیش بینی بیماری
آلزایمر: تصورات نادرست و حقایق
خاتمه دادن به تصورات نادرست
افراد مراقبتکننده از بیمار میتوانند برخی از مشکلات بیمار را با اجرای بعضی کارها کاهش دهند مانند تکرار ، برای بیمارانی که مشکلی در حافظه دارند شاید یادآوری مکرر کمککننده باشد و اطمیناندهی که یک گفتگوی صمیمانه مختصر و در عین حال قوی میتواند بیمار مضطرب یا آشفته را آرام کند و منحرف کردن ذهن بیمار ، که قدم زدن با بیمار...
بیماری آلزایمر
آلزایمر با از دست دادن حافظه کوتاه مدت، فراموش کردن آدرس ها و اسم ها آغاز می شود و کم کم تا آنجا پیش می رود که فرد حتى راه بازگشت به خانه را فراموش می کند.
در سال ۱۹۰۶ میلادى آلویس آلزایمر پزشک آلمانى پس از 20 سال تحقیق توانست تعریفى علمى از این بیمارى ارائه دهد. این بیمارى براى قدردانى از یک عمرتحقیق آلویس آلزایمر،«آلزایمر» نامیده شده است. آلزایمر که به بیمارى پیرى معروف است در واقع چیزى بیشتر از یک فراموشى ساده است.
با بالا رفتن سن و پیر شدن سلول ها، ترشح این ماده شیمیایى یا سروتونین کاهش می یابد، بدین ترتیب ارتباط بین سلولى و انتقال اطلاعات دچار مشکل می شود.
این مشکل بیشتر از همه در بخش حافظه و خاطرات خود را نشان می دهد. خاطره ها ترکیبى هستند از یادآورى دیده ها و شنیده ها و احساسات که براى یاداورى آن ها مغز نیاز به برقرارى یک ارتباط پیچیده سلولى بین همه بخش ها دارد. به همین علت با بالا رفتن سن و کم شدن ترشح سروتونین در مغز، خاطره ها کمرنگ یا فراموش می شوند.
در بیمارى آلزایمر ترشح سروتونین به شدت کاهش می یابد. اما این مسئله همیشه به علت پیر شدن سلول ها نیست. سکته مغزى که باعث از دست رفتن بخشى از سلول هاى مغز می شود یا شوک عاطفى پس از دست دادن عزیزى می توانند خطر ابتلا به آلزایمر افزایش دهند.
تحقیقات اخیر محققان دانشگاه کالیفرنیای جنوبی نشان میدهد بیماری آلزایمر یک بیماری ژنتیکی است.به نقل از مجله علمی جنرال فیزیک، محققان دانشگاه کالیفرنیای جنوبی با انجام آزمایش بر روی 1200 مورد دو قلو اعلام کردند که 71 درصد از موارد ابتلا به بیماری آلزایمر به دلایل ژنتیکی صورت میگیرد.تحقیقات محققان نشان داد، بیماری آلزایمر به 2 روش بروز میکند، اول به دلایل ژنتیکی و بعد عوامل محیطی.
دید کلی
بیماری آلزایمر 2 تا 5 درصد اشخاص مسن را دربر میگیرد و گاهی هم بر اشخاص جوانتر حمله میکند. به نظر میرسد که بیماری آلزایمر در اثر فاسد شدن سلولهای منطقه هیپو کامپ که معمولا مقدار زیادی استیل کولین تولید میکنند بوجود میآید. سلولهای مغزی یا نرونهایی که آسیب دیدهاند پلاکهایی جمع میکنند و به تعداد زیادی میمیرند. منطقه آسیب دیده مغز و استیل کولین در تشکیل خاطرات جدید وارد عمل میشوند به همین دلیل یکی از نشانههای اصلی بیماری آلزایمر عدم توانایی در تحکیم یک یادگیری تازه (مثل یادآوری آدرس تازه) و دشواری در جهتیابی است. اما خاطرات رویدادهای دور معمولا کمتر آسیب میبینند.
علت بیماری
تقریبا 10 درصد افراد بالای 60 سال ، زوال عقل دارند و حدود نیمی عقل دارند از آنها مبتلا به آلزایمر میباشند. آلزایمر نوعی بیماری ناهمگن از نظر ژنتیکی است که در تمام نژادها دیده میشود. 5 درصد بیماران دچار بیماری خانوادگی با تظاهر زود هنگام ، 15 – 25 درصد دچار بیماری خانوادگی با تظاهر دیررس ، 75 درصد مبتلا به بیماری تک گیر میباشند. 10 درصد موارد آلزایمر خانوادگی ، توارث اتوزومی غالب و بقیه چند عاملی را نشان میدهند.مهمترین یافتههای شناختی بیماری آلزایمر ، رسوب دو پروتئین رشتهای پپتید بتاآمیلویید تاو در مغز میباشند.
پیشگیری مقدم بر درمان
سالمندانی که از بیماری آلزایمر یا از اختلالهای حافظهای سبک رنج میبرند، میتوانند عادات خود را انطباق دهند. همه ما ، پیر و جوان میتوانیم یک دفترچه یادداشت و یک مداد در جیب خود یا در کنار تلفن داشته باشیم و پیامهای خود را خیلی راحت در آن بنویسیم. ما حتی میتوانیم یک تقویم به همراه داشته باشیم و رویدادهای پیشبینی شده ، حتی کارهای روزمره را در آن بنویسیم.اشخاصی که از افت حافظه رنج میبرند، میتوانند روی روزهایی که سپری میشود خط بکشند. میتوانند از داروهایی استفاده کنند که مقدار آنها برای هر روز از هفته و ماه مشخص شده است. برقراری نظم روزانه و کمک گرفتن از وسایل کمک حافظه بسیاری از سالمندانی را که توانایی تشکیل خاطرات تازه را ندارند از دشواریهای حاد نجات دهد
پیش نمایشی از فایل: