دسته بندی | روانشناسی و علوم تربیتی |
فرمت فایل | docx |
حجم فایل | 143 کیلو بایت |
تعداد صفحات فایل | 30 |
واژه تربیت کودک در واقع به معنای تعلیم و پرورش دادن کودک با استفاده از بسیاری از اصول ها می باشد. زمانی که والدین، کودکان خود را تربیت می کنند در واقع در حال آموزش آنان هستند و قالب های رفتاری و اصول فکری کودکان را شکل می دهند. به همین دلیل والدین با کنترل احساسات خود می توانند شرایط را بهتر مدیریت کنند و کودک را به طوری آموزش دهند تا در رویارویی با مشکلات آینده خود بهتر عمل نماید. از آنجایی که کودکان بخصوص در سنین پایینتر بسیار از والدین خود تاثیر می پذیرند، والدین با افزایش اطلاعات خود در مورد نحوه تربیت فرزندان، نحوه رویارویی با مشکلات مختلف دوران کودکی می توانند عملکرد بهتری در زمان رویارویی با مشکلات فرزندانشان داشته باشند.
قبل از صحبت در مورد اصول صحیح و متدهای تربیت فرزند باید در مورد کنترل احساسات والدین در زمان تربیت فرزندان صحبت کنیم. تجربه نشان داده والدینی که در شرایط خشم و ناراحتی می توانند احساساتشان را کنترل کنند. نه تنها می توانند در تربیت فرزندانشان بهتر عمل نمایند بلکه بر خود نیز مسلط تر شده و زندگی شادتری خواهند داشت. شاید به نظر شما کنترل خشم بسیار سخت باشد ؟ بله به نظر ما نیز کنترل خشم در زمان عصبانیت سخترین کاری است که هر کسی می تواند انجام دهد اما به شرطی که اصول آن را بداند، انجام این کار غیر ممکن نیست. از آنجایی که توضیح اصول کنترل احساسات در والدین بسیار طولانیست، آن را در مقاله دیگری به صورت کامل توضیح داده ایم.
در مورد خشم و عصبانیت چطور ؟ خشم یک واکنش دفاعی به ترس، درد و غم می باشد. شما به راحتی می توانید واکنش خود را نسبت به ترس، درد و غم به جای خشم به عشق تبدیل کنید. کافی است اجازه ندهیم که احساساتتان تحت تاثیر خشم تان قرار گیرد. احساساتان را درک کنید آنها را بشناسید تا بتوانید به راحتی کنترل آنها را در دست خودتان داشته باشید.
زمانی که کودک شما بد رفتاری می کند چی کاری باید انجام دهید؟ اکثرا والدین این رفتار کودکشان را نادیده می گیرند ولی به هیچ وجه کار درستی نیست. فرزندان همیشه به راهنمایی های والدین خود نیاز دارند. زمانی که شما با عصبانیت آنها را راهنمایی می کنید فرزندانتان راهنمایی های شما را قبول نمی کنند. به لحاظ روانشناسی شما جز خودتان نمی توانید هیچ فردی دیگری را کنترل یا تغییر دهید. زمانی که شما رفتار خودتان را تغییر دهید به طبع رفتار فرزندان شما نیز تغییر خواهد کرد و با این کار می توانید در تربیت فرزندانتان بسیار موفق تر عمل کنید. این جمله به این معنی نیست که شما چیزهایی را تحمل کنید که قبلا در زمان مواجه با آن بسیار عصبانی می شدید و یا واکنش شدیدی نشان می دادید اما می توانید به دلیل این عصبانیتتان کودک خود را تنبیه نکنید و یا حتی با استفاده از رفتار های درست کودکتان را متوجه رفتار اشتباهش بکنید. تجربه ما در این زمینه نشان می دهد که هیچ یک از اتفاق های مثبت در زمان تربیت فرزندتان تا زمانی که کنترل احساساتتان در دست خودتان نباشد اتفاق نخواهد افتاد. پس توجه داشته باشید که کلید موفقیت در تربیت فرزند تنها و تنها خودکنترلی عاطفی می باشد.
دسته بندی | روانشناسی و علوم تربیتی |
فرمت فایل | doc |
حجم فایل | 27 کیلو بایت |
تعداد صفحات فایل | 14 |
مقدمه : تربیت کودک را باید از همانآغاز تولد و حتّیاز دوران جنینی شروع کرد ، زیرا «شخصیت کودک در همان پنج سال اول پایه ریزی می شود » . از اهداف مهم تعلیم و تربیت فرزند ، آماده سازی او برای زندگی در اجتماع و تعقیب اهداف الهی جامعه است . کانون خانواده نخستین نهاد اجتماعی است که کودک در آن پرورش می یابد و می آموزد که چگونه رفتار اجتماعی داشته باشد . در محیط های اجتماعی نظیر مهد کودک ، نهادهای دیگری به جز خانواده در آموزش هنجارها و ارزش ها به فرزندان دخالت دارند و با افزایش سن کودک به مرور از نقش خانواده ها کاسته و بر نقش این کانون ها در الگودهی به شخصیت کودک افزوده می شود . مهد کودک برای بچّه ها عموماً جذابیتی بیش از خانه و خانواده دارد و نیز نقشی بسیار اساسی و مهم در تربیت کودکان ایفا می کند . تأثیر پذیری کودکان در مهد کودک به مراتب بیشتر از خانه و خانواده است . اگر مربیان ، افرادی آموزش دیده ، کارآمد و متخصص در زمینه تربیت کودکان باشند ،خواهند توانست به بهترین شکل ممکن کودکان را تربیت کنند . از سوی دیگر بنا به گزارش مؤسسه ملی " بهداشت و توسعة رفتار کودکان " بچّه هایی که بین سال های دوم تا چهارم زندگی در مهد کودک هستند نسبت به سایر کودکان، آموزش زبان و حافظه بهتری دارند ، لذا بر آن شدیم مقاله ای تحت عنوان " نقش مهد کودک و پیش دبستانی در تربیت کودکان " را به همکاران و والدین عزیز تقدیم نمائیم .
ظهور مراکز پیش دبستانی :وظیفه آموزش این است که ذهن های خالی را به ذهن های باز تبدیل کند نه به ذهن های پر (مالکولم فوریس) .افلاطون در حدود قرن سوم قبل از میلاد معتقد بود : آموزش در دوران اولیة کودکی امری اجتماعی است و باید در این سنین کودکان را از والدین شان جدا کرد و جهت مراقبت و تعلیم به مؤسسات اجتماعی سپرد . ظهور مراکز پیش دبستانی و مهد کودک ها حاصل تحقیقات و مطالعات بزرگان تعلیم و تربیت چون دیویی در آمریکا ، کلاپارد در سوئیس ، مونته سوری در ایتالیا و دکرولی در بلژیک و ... می باشد که همگی از آموزش سنتی انتقاد کرده و در آموزش و پرورش جدید بر اساس شناخت عالم کودکی هم رأی و هم صدا بودند . هم چنین تحقیقات لورنر (1873) مطرح کرد : تمرین و آموزش باید در زمان معین و مشخصی صورت گیرد و مسالةدوران حساس را در رشد انسان عنوان کرد و این که زمان ، عامل پدید آمدن دوران حساس است ، یعنی کودک را باید در زمان مناسب وقتی که برخوردهای محیطی بیشترین تأثیر را در شکوفایی استعدادهای ذاتی کودک می گذراند آموزش داد . اما وقتی بنجامین بلوم (1964) بیان کرد که 50% رشد هوشی بین تولد تا 4 سالگی ، 30% بین 4 تا 8 سالگی و 20% از 8 تا 17 سالگی می باشد و محیط سرشار و غنی فرهنگی در افزایش رشد هوشی تأثیر بسزایی دارد و با بزرگ شدن کودک ، محیط تأثیر پذیری خود را از دست می دهد ، اهمیت توجه به آموزش و پرورش پیش از دبستان بیش از گذشته مطرح شد . این مراکز با اهداف مشخص تأسیس شده اند ،هر چند که هدف کلی آموزش و پرورش رسانیدن انسان به فلاح و قرب به خدا است . اما در آموزش و پرورش پیش از دبستان علاوه بر این هدف،رشد همه جانبة کودکان مدنظر است کهدارای چندزیرمجموعه می باشد و از اصلی ترین این اهداف می توان به توسعة مهارت های شناختی ، فیزیکی ، زبان شناختی ، عقلانی ، عاطفی ،اجتماعی و شخصیتی کودکان رده 5- 2ساله اشاره کرد . هر چند مراکز پیش دبستانی و از جمله مهد کودک ها با هدف اولیة نگهداری کودکان راه اندازی شدند ، اما با گذشت زمان به نهاد آموزشی تبدیل شدند ، زیرا کارشناسان متوجه شدند که یادگیری اولیة رفتارها و روابط اجتماعی ، زبان های خارجی ، نقاشی ، موسیقی و کارهای دستی ، اگر از کودکی آغاز شود نه تنها بازده بیشتری در روند فراگیری دارد ، بلکه کودک را ازنظر زمانی به پیش می برد و ارزش های مهمی چون صداقت ،نوع دوستی ، محبت ، استقلال ، عطوفت ، سازگاری و هماهنگی با جامعه به او آموخته می شود .
اهمیت و ضرورت آموزش پیش از دبستان : براساس یافته های روان شناسی و علوم تربیتی، سال های پیش از دبستان در رشد و تربیت کودکان نقش اساسی و تعیین کننده ای دارد. در این دوران حساس و مهم، یادگیریکودکان عمیق تر،سریعتر و آسان تر انجام می شود.توانایی های آنان درجنبه های مختلف رشد شکوفا می شود و پایه های اصلی شخصیت آنها شکل می گیرد.بر همین اساس بسیاری از پژوهشگران و سیاستگذاران امر آموزش، روی آموزش ها و آموزش مهارت های پیش دبستانی و دبستان تأکید دارند و از این بین تأکید ویژة آنها بر آموزش زبان مادری ، ریاضیات و مهارت های هوشی- هنری است .آنها معتقدند حذف آموزش مهارت هایی چون آواشناسی کلمات که عامل مهمی جهت شناسایی درست حروف و درنتیجه کلمات است ، آموزش اطلاعات عمومی و زبان دوم و آموزش صحیح رفتارهای اجتماعی باعث دلزدگی از ورود به مدرسه و درنهایت افت شدید تحصیلی در میان دانش آموزان می شود. پژوهشگران معتقدند بروز ناهنجاری های رفتاری- آموزشی چون ناتوانی در درک مفاهیم آموزشی، بی قراری و شیطنت در کلاس، بیش فعالی، بی نظمی در انجام تکالیف یا رفتارهای شخصی، فرار از مدرسه، تکرار پایه آموزشی (مردود شدن) و هر نوع عدم تعادل رفتاری- آموزشی ناشی از غفلت در آموزش صحیح در پایه پیش دبستانی است. درحقیقت همه کودکان نیاز دارند تا پیش از ورود به مدرسه و یا بهتر بگوییم ورود به اجتماع، آمادگی های لازم را کسب کرده و برای ورود به اجتماع حاضر شوند. مطالعات نشان می دهد سرمایه گذاری صحیح در آموزش پایه پیش دبستانی و انتخاب برنامه آموزشی با کیفیت بالا نه تنها باعث افزایش آمادگی و اشتیاق کودکان برای ورود به مدرسه و اجتماع می شود بلکه به صورت خاص، تاثیر بسیار مثبتی بر کودکان متعلق به خانواده های متوسط،کم درآمد و یا کودکانی که والدین آنها تحصیلات مناسب و بالایی ندارند(منظور تحصیلات دانشگاهی است) خواهد داشت. دکتر فریده ترابی میلانی معتقد است : همه کودکان دنیا بر اساس یک الگوی رشد ، دوران از تولد تا پنج سالگی را طی می کنند . علاوه بر این هر کودک به عنوان موجودی مستقل و منحصر به فرد نیز الگوی رشد خاص خود را دارد . حضور کودک در مهد کودک یا دورة آمادگی این امکان را فراهم می کند تا ارزیابی دقیقی روی هر کودک انجام شود که آیا مطابق با سن خود ، مراحل رشد را طی می کند یا نه ، تأخیر در رشد کودکان که می تواند زمینه ساز عقب ماندگی آن ها را فراهم کند در این محیط ها به سرعت شناسایی می شود و امکان بازپروری را فراهم می کند . به عقیده متخصصان اگر دستمان به ایدهآلها وآرمانهای نقره فام در راه پرورش کودکان نمی رسد ، می توانیم به حداقل ها اکتفا کنیم .دکتر منصوره پاکباز روان پزشک و متخصص علوم توانبخشی ، به مادران و پدران توصیه می کند که هرگز برای خود یک ایده آل دست نیافتنی برای تربیت و پرورش فرزندانشان تعریف نکنند تا بتوانند با حقایق کنار بیایند . وی عقیده دارد : توصیة ما به پدر و مادرها که به بهانه نداشتن تمکن مالی به پرورش و آموزشکودکان زیر هفت سال بی توجهیمی کنند این است که ، چگونه هیچ کس حاضر نیست فرزند 7 ساله خود را به مدرسه نفرستد و در هر شرایطی او را به یک مدرسه متناسب با شرایط زندگی اش می فرستد تا سواد بیاموزد پس درباره مهد کودک نیز باید این گونه عمل شود . شاید هنوز زمان اجباری کردن این دوره آموزشی به دلیل سازوکارهای اجتماعی و ساختار قوانین کشور فرا نرسیده باشد ، اما خانواده ها باید آگاه باشند که در این هنگام وظیفه آنهاست که نسبت به این موضوع در حد اجبارشان ، بر شتاب برای سواد آموزی فرزندان باید توجه کنند و مطمئن باشند که در همان حد هم مسؤلیت به عهده دارند . از طرفی این سؤال مطرح می شود که خانواده ها در ازای سرمایه گذاری بر آموزش پیش از دبستان کودکان خود ، شاهد چه بازتابی هستند ؟ دکتر ترابی روان پزشک نیز معتقد است : متأسفانه با روند غلط برخی از مهد کودک ها ، خانواده ها صرفاً شاهد حفظ کردن چند بیت و سرود ، چند آیه و سوره و حدیث یا نقاشی کردن از الگوها و شمارش از یک تا بیست به وسیله فرزندانشان پس از دوره مهد کودک هستند که اصلاً برای آنها مطلوب نیست
فایل ورد 14 ص
دسته بندی | علوم اجتماعی |
فرمت فایل | ppt |
حجم فایل | 4714 کیلو بایت |
تعداد صفحات فایل | 35 |
اگر فرصت داشتم کودکم را دوباره بزرگ میکردم ،
به جای غلط گیری به فکر ایجاد ارتباط می بودم
بیشتر از اینکه به ساعتم نگاه کنم به او نگاه می کردم ،
سعی می کردم درباره اش کمتر بدانم اما بیشتر به او توجه کنم ....
اگر فرصت داشتم کودکم را دوباره بزرگ میکردم ،
به جای اصول راه رفتن اصول پرواز کردن و دویدن را با او تمرین می کردم ،
از جدی بازی کردن دست بر می داشتم و …بازی را جدی می گرفتم
اگر فرصت داشتم کودکم را دوباره بزرگ میکردم ،
بیشتر او را در آغوش می گرفتم ........و کمتر او را به زور می کشیدم ،
کمتر سخت می گرفتم و بیشتر تأییدش ..می کردم.
اگر فرصت داشتم کودکم را دوباره بزرگ میکردم ،
اول احترام به خود را در او می ساختم و بعد ..... خانه و کاشانه اش را ،
را یادش می دادم...“عشق” را یادش دهم قدرت“قدرت” و بیشتر از آنکه عشق به
دسته بندی | روانشناسی و علوم تربیتی |
فرمت فایل | pptx |
حجم فایل | 417 کیلو بایت |
تعداد صفحات فایل | 19 |
نقش بازی درتربیت کودک 12 ص + 19 اسلاید
مقدمه
کلید واژه: بازی، تربیت، رشد، کودک
بازی مهمترین فصل کودک است، بازی مهمترین جلوه حیات کودکی است، بازی یکی از نیازهای اساسی کودکان به شمار می رود که در عین سر گرم کردن کودک کار کرد های مهم دیگری را داراست که هر یک از این کارکردها به جنبه ای از زندگی کودک مربوط می شود، که او را برای ورود به زندگی بزرگسالی آماده می سازد. بازی همواره و همیشه در تاریخ وجود داشته است. بازی همزاد و همنشین نوزادان کودکان و جوانان بوده است. تصور دنیایی بدون کودکان و کودکانی بدون بازی اگر نگوییم نا ممکن دست کم بسیار دشوار است. پرداختن به موضوع بازی فرصت مناسبی است تا یاد و خاطره روزهای کودکی دوباره مرور شود، گرگم به هوا، کلاغ پر ، عمو زنجیر باف، قایم باشک، لی لی حوضک ، یادش به خیر صداقت و پاکی کودکی قهر های زود گذر و دوستیهای لطیف و صورتی، آن سالهای خوش که آسمان آبی رفیق روز هایمان بود و زمین مهربان دشتی بزرگ برای بازی های بی انتهایمان.
ضرورت واهمیت بازی
علاقه کودک به بازی امری فطری است و یکی از نیازهای جسمی و روحی او بازی و حرکت است. بازی وسیله طبیعی کودک برای بیان خود است بازی عاملی است برای رشد نیروهای خام و آماده سازی آنها برای استفاده در زندگی. (آلفرد دادلر)روانشناس معروف می گوید هرگز نباید به بازی به عنوان روشی برای وقت کشی نگاه کرد، و(گری لندرث) اظهار می کند بازی کردن برای کودک مساوی است با صحبت کردن برای یک بزرگسال. بازی و اسباب بازی کلمات کودک هستند بازی ساده ترین زبان برای کودک برای بیان خودش است. کودک عاشق بازی است و شاید بدترین جریمه برای او آن باشد که از بازی محرومش نمایند. بازی برای رشد اجتماعی، عاطفی، جسمی و ذهنی کودک اهمیت دارد. بازی روشی است که به واسطه آن می تواند اندام خودش و دنیای پیرامونش را بهتر بشناسد. متخصصان رشد همیشه تکرار می کنند که بازی کار و شغل کودک است. مهارت ها و ویژگی های کلیدی از قبیل: استقلال، خلاقیت، کنجکاوی، اطمینان، ایمنی، اتکا به نفس، دستیابی به دور اندیشی، رشد زبان و توانایی حل مسائل همه و همه در بازی کودکان متجلی می شود. برای پی بردن به ارزش و اهمیت بازی باید بازی کودکان و نحوه انجام آن را بشناسیم. و هرگز بازی کودکان را بیهوده تلقی نکنیم، چرا که بازی راهی است که کودک آنچه را که کسی نمیتواند به او بیاموزد، از طریق آن فرا می گیرد. زمان بازی زمان به دست آوردن دانش و تجربه است، در واقع اطلاعاتی که کودکان از طریق بازی به دست می آورند، نه تنها به زندگی حال بلکه به زندگی آینده آنها ارتباط پیدا می کند. در حقیقت بازی فرآیندی جهت آماده سازی کودکان برای آینده است.
دسته بندی | روانشناسی و علوم تربیتی |
فرمت فایل | doc |
حجم فایل | 70 کیلو بایت |
تعداد صفحات فایل | 47 |
به طور خلاصه تربیت عبارت است از ایجاد تغییرات مطلوب در انسان و به عبارت دیگر و بهتر: ایجاد تحولات ثمربخش در محیط زندگی انسان به منظور ساختن و شکوفایی استعدادهای آدمی و یا تربیت عبارت است از پروردن قوای جسمی و روحی انسان برای وصول به کمال مطلوب و انتقال طرز تفکر و احساس و عمل یک جامعه به آیندگان.
تربیت چیست؟
تربیت از سویی علم است چون دارای موضوع و هدف و روش است.
از سویی فن است زیرا جریان نشو و مای قوای انسانی با فنونی باید تحت مراقبت آید. ممکن است فردی باسواد و عالم باشد ولی معلم نباشد.
تربیت از سویی هنر است چون در آن توجه به لطافتها و ریزهکاریهایی است که برای دوباره ساختن و سازمان دادن ضروری است.
از سوی دیگر خدمت است به خود فرد و به جامعه انسانی است و به وسیله آن میتوان فرد را موجودی مفید ساخت و به حقیقت آدمیت واصل کرد.
وظیفة تربیت:
وظیفه تربیت در عبارتی کوتاه عبارت است از: سازندگی و آفرینندگی، ساختن و سازمان دادن. تلاش برای ایجاد تعادل بین نیازها و تعدیل تمایلات و غرایز.
با دیدی وسیعتر میتوان گفت: تربیت وظیفه دارد سه جنبه آدمی را بسازد: تن، سر، روان و در جمع، فرد را به ایجاد رابطهای صحیح بین خود و خدا و جهان قادر سازد. او را فردی مفید و موثر برای جامعه بسازد. انسانی بیافریند که دارای میل وصول به ارزشهای عالی باشد. قدرت ابتکار و تصمیمگیری داشته باشد. آداب زندگی را بداند.در مسیر جریانات اجتماعی و برکنار از هر گونه پیش داوری باشد.
تربیت وظیفه دارد انسانی بسازد که زندگیاش بر اساس معیارها و ضوابط اندیشیده، مبتنی بر استقلال شخصیت عدالت اجتماعی . شناخت زیبا و انتخاب احسن، مبانی اخلاقی و انسانی باشد.
فهرست مطالب
تعریف و اهمیت تربیت 7
تربیت چیست 7
وظیفه تربیت 7
هدف از تربیت 8
روشهای اصلی تربیت 8
عاملان تربیت 9
حساس ترین دوران زندگی 10
ضرورت شناخت مراحل تربیت کودک 11
مهارتهای اساسی زندگی 13
اعتماد به نفس 14
انگیزه 15
تلاش 16
مسولیت پزیری 17
خلاقیت 17
پشتکار 18
توجه به دیگران 18
کار گروهی 19
عقل سلیم 20
حل مشکلات 21
تمرکز 21
خانواده سمبل آرامش و امنیت22
شیوه های تربیت صحیح کدامند 23
احساس وابستگی 24
کودکان واقعا چه چیزی را می طلبند 25
برای کودکان حرمت قائل شویم 26
نقش خانواده در سلامت روانی کودکان 26
بچه ها بهشتی هستند 27
11روش ساده و موثر برای تربیت و پرورش کودکی شاد 28
برسی تحلیلی تنبیه از منظر روایی روانشناسی 29
تعریف تنبیه 29
تنبیه با تشویق 30
آفرین کافی نیست روش جدید برای تمجید کردن 31
تشویق موثر 32
با عمل تربیت کنید نه با زبان 33
تقلید 34
آغاز برونگرایی 35
خانواده و نقش آن در ابراز محبت و مهرورزی 36
کلید تربیت صحیح یا .. 37
پندهای کوچک موفقیت های بزرگ 39
پنج پیام مثبت پدران و مادران 41
چند نکته لازم در تربیت کودکان 44
نتیجه گیری 46
منابع47