دسته بندی | مامایی |
فرمت فایل | doc |
حجم فایل | 99 کیلو بایت |
تعداد صفحات فایل | 15 |
تمام موجودات زنده تولید مثل می کنند. در انسان تولید مثل به وسیله دو نوع سلول انجام می پذیرد:
اسپرم ها که به وسیله بیضه های مرد ساخته می شوند و تخمک ها که به وسیله تخمدان های زن تولید می شوند.
هر یک از این سلول ها نیمی از مجموعه DNA (ماده ژنتیک) را در خود دارند. آنها از طریق مقاربت جنسی، کنار هم قرار می گیرند؛ اگر یک اسپرم وارد یک تخمک شود و آن را بارور کند، DNA مرد و زن ترکیب شده، سلول های جدیدی حاصل می شوند. بارداری زمانی رخ می دهد که این سلول ها خود را در رحم جای می دهند. در طول بارداری که حدود ۴۰ هفته (۹ماه) طول می کشد، این سلول ها تکامل یافته، نوزاد را به وجود می آورند.
آغاز بارداری
سلولی که از اتصال تخمک و اسپرم حاصل می شود، تخم نام دارد.
در عرض۲ روز پس از بارداری، تخم سفر خود را از طریق لوله حمل تخمک به سمت رحم آغاز می کنند که این امر با فعالیت عضلات جدار لوله میسر می شود.
در همین زمان، تخم خود را مکرراً تقسیم می کند تا مجموعه ای از سلول ها به نام “مورولا” حاصل شود. پس از ۵ تا ۷ روز این مجموعه سلول به رحم می رسد. این مجموعه خود را به صورت امنی در “آندومتر” (سطح داخلی رحم) جای می دهد و به رشد خود ادامه می دهد. از این لحظه به بعد از بارداری به خوبی تثبیت می شود. یک بخش از مجموعه سلولـی به داخل آندومتر رشد می کند و تبدیل به جــفت می شود کـه نوزاد در حال تکامل را تغذیه می کند. بقیه سلول ها که نوزاد به وسیله آنها رشد خواهد کرد، تبدیل به جنین می شوند.
از تخمک تا جنین
با تقسیم سلول های در حال عبور از لوله حمل تخمک، تعداد آنها هر ۱۲ ساعت دو برابر می شود. وقتی مجموعه سلولی به رحم می رسد، شامل صدها سلول است. وقتی سلول ها در سطح داخلی رحم جای می گیرند، تکامل خود را برای تشکیل یک جنین آغاز می کنند.
چگونگی تغذیه جنین
جنین برای برآوردن نیازهای خود به اکسیژن، مواد غذایی و پادتن های ضد عفونت و همچنین برای دفع مواد زائد خود به مادرش وابسته است.
این مواد در داخل جفت که عضوی متصل به سطح داخلی رحم است و از طریق طناب نافـی به نـوزاد مرتبـط مـی شود، بین خـون مادر و خـون جنیـن مبادله مـی شوند. در جفت، خون مادر و جنین نزدیک هم قرار می گیرند، ولی واقعاً مخلوط نمی شوند.
عروق خونی در جفت
عروق خونی طناب نافی در جایی که به جفت می رسند، ساختارهایی به نام “پرز” را تشکیل می دهند و پرزها به سمت نواحی حاوی خون مادر پیشروری می کنند. “کوریون” که غشایی است که مواد غذایی و سـایر مـواد از طـریق آن عبــور مـی کنند، آنها را محصور می کند.
تکامل جنین
جنین در کیسـه ای در داخـل رحم تـکامـل می یابد.
مایع آمنیوتیک مثل یک ضربه گیر برای این کیسه عمل می کند و تغذیه آن نیز به وسیله خون بند ناف انجام می گیرد. محصول بارداری در ۸ هفته اول، “رویان” نام دارد. در این مدت، اندام ها، سر و ظاهر صورت شکل می گیرد؛ بیشتر اعضا تشکیل می شوند و قلب شروع به ضربان می کند. رویـان بعـد از ۸ هـفـتـه، جنیـن نامیـده مـی شود. تکامل ساختارهای بدن در سراسر بارداری ادامه می یابد.
عموما در انسان ها دوران بارداری تقریبا ۳۸ هفته طول می کشد که از زمان لقاح، یا از حاملگی، تا تولد محاسبه می شود. در مدت ۸ هفته بعد از لقاح، آن انسان در حال رشد را جنین می نامند، که معنی آن “بزرگ شدنی در داخل” است. این زمانی که دوران جنینی نامیده می شود، با تشکیل سیستمهای اصلی بدن مصادف است.
از زمان تکمیل ۸ هفته ای تا آخر وضع حمل، انسان در حال رشد را “رویان” می نامند، که به معنی “اولاد زائیده نشده” می باشد. در خلال این دوران، که دوران رویانی نامیده می شود، بدن بزرگتر شده و سیستمهای آن شروع به کار می کنند.
تمام سنین جنینی و رویانی در این برنامه به زمان آغاز شده از زمان لقاح اشاره می کنند.
از دیدگاه زیست شناسی، رشد انسان از لقاح شروع می شود: وقتیکه یک زن و یک مرد هر دو ۲۳ کروموزوم خود را بواسطه پیوند سلولهای تناسلی خود ترکیب می کنند.
سلول تناسلی یک زن را عموما “تخمک” می نامند، ولی کلمه صحیح آن “اوسیت” است.
همچنین، سلول تناسلی یک مرد را بیشتر افراد به عنوان “اسپرم” می شناسند، ولی اصطلاح صحیح آن “منی دانه” (اسپرماتوزون) است.
بعد از رها شدن اوسیت تولید از تخم دان زنی در نتیجه عملی که آن را تولید اوول کردن نامیده می شود. اوسیت و اسپرماتوزون در داخل یکی از مجرای های رحمی متحد می گردند، که غالبا بنام “لوله فالوپ” نامیده می شوند.
این مجرای های رحمی تخمدان های زن را به بچه دان یا رحمش متصل می کنند.
این باعث ایجاد یک جنین تک سلولی که “زیگوت” نامیده می شود، میگردد، که معنی آن “جفت یا به هم وصل شده” می باشد.
۴۶ کروموزوم زیگوت نسخه بی نظیر کامل ژنتیکی فرد جدید را نمایش می دهد. این طرح کلی در مولکول های بهم پیچیده DNA قرار دارد. آنها حاوی دستورالعملهای رشد برای تمام بدن هستند.
مولکل های DNA شبیه یک نردبان مارپیچ می باشند که آن را بنام “مارپیچ دوبل” می شناسند. پله های این نردبان از مولکول های جفتی یا پایه هایی که گوانین، سیتو سائین، ایندنائین، و تایمائین می نامند، ساخته می شود.
گوانین فقط با سیتو سائین جفت می شود، و ایندنائین با تایمائین. هر سلول انسان تقریبا ۳ میلیارد از این جفت های بنیادی را دارا است.
DNA یک تک سلولی حاوی اطلاعات بسیار زیادی است که اگر این اطلاعات بصورت کلمه آنهم فقط با حرف اول نمایش داده شوند به ۵/۱ میلیون صفحه نیاز خواهیم داشت!
اگر آن را سرتاسری پخش کنیم، در یک سلول انسان این DNA برابر با ۳/۱ ۳ فوت یا یک متر خواهد شد.
اگر ما هر یک از DNA های داخل ۱۰۰ تریلیون سلولهای فرد را، می توانستیم باز کنیم، طول آن به متجاوز از ۶۳ میلیارد مایل می رسید. این مسافت ۳۴۰ برابر مسافت بین زمین و خورشید است.
تقریبا ۲۴ تا ۳۰ ساعت بعد از لقاح، زیگوت نخستین تقسیم سلولی را با استفاده از فرآیند “میتوز” انجام می دهد. یک سلول به دو قسمت، دو به چهار و به همین صورت این کار ادامه می یابد.
بعد از ۲۴ تا ۴۸ ساعت بعد از شروع لقاح، آبستنی را می توان با شناسایی یک هورمون که به آن “عامل آبستنی اولیه” می گویند، تائید کرد.
در مدت ۳ تا ۴ روز بعد از لقاح، سلولهای تقسیم شونده جنین دارای یک شکل کروی می گردند، که این جنین را “مورولا” می خوانند.
فایل ورد 15 ص