دانلود تحقیق شناخت زبان بدن
| دسته بندی | هنر و گرافیک |
| فرمت فایل | doc |
| حجم فایل | 22 کیلو بایت |
| تعداد صفحات فایل | 24 |
شناخت زبان بدن، به عنوان بخشی از تخصص‌های روان شناسی اجتماعی، در رسیدن به موفقیت نقش به سزایی را ایفا می‌نماید. در معامله‌های تجاری، در تاثیر گذاری بر افراد، مجاب کردن مشتری به خرید، متقاعد سازی دیگران و مواردی از این دست، دانستن زبان بدن و آگاهی از اصول روان شناختی حاکم بر آن، (به خصوص در انتقال پیام) به شما در رسیدن به اهداف تان کمک می‌کند.
کلام ما یک پیام است، همانطور که نوشتة ما، نقاشی‌ها، عکس‌ها و یا اشاراتی که در صحبت ها استفاده می‌کنیم همة اینها پیام هستند، که به صورت رمزها با محتوای مناسب به نحوی ارائه می‌شوند. مثلاً : ممکن است شما با فردی شروع به صحبت کنید و ببینید که رنگ رخسار او به تدریج سرخ می‌شود. از این سرخ شدن صورت او نیز پیامی دریافت می‌کنید.
انتقال پیام به مخاطب از جمله وظایف مهم برای ایجاد کنندة اثر است.
در ابتدای پرتره نگاری روان شناختی، تمرکز عکاسان بر شخصیت موضوع کمتر بود و بیشتر به حالت خاصی برای جلب نظر دیگران و کمال مطلوب، زیبایی بود (عکاسی دلفریب)، بسیاری از عکاسان جدی مخالف این امر بودند و در پرتره نگاری روان شناختی وظیفه عکاسی را بیان زمینة روانی چهره می‌دانستند.
درک اینکه چهره چگونه شخصیت فرد را می‌نمایاند در بررسی پرتره روان شناختی مهم است و به موازات گسترش عکاسی پرتره، تمایل به عکاس از موضوع در محیط واقعی خود افزایش یافت، این امر تا حد زیادی امکانات ایجاد سبک را فراهم کرد، طوری که هر عکاسی طریقی را که بیشتر مناسب وی بود به کار می‌برد (یوسف کارش). استفاده از زمینه‌ای با صفحات و علائم مشخص، مفهوم اساسی دیگری را در عکاسی مدرن پدید آورد و سمبولهای خاص در ارائه پیام نقش حیاتی را ایفاء کردند.
شناخت عکاسی روان شناختی محیطی علاوه بر دانستن روان شناسی افراد و زبان بدن باید سمبولهای خاص و ترکیب آنها برای ارائه پرتره روان شناختی را با اهمیت دانست.
در این مقال، عکاسی پرتره روان شناختی، خبرنگار به نگارش درآمد تا بخشی از این شغل که وظیفه انتقال پیام به مردم را دارد، حاصل شود.
حالت چهره :
بخش مهمی از اطلاعات مربوط به احساسات مردم نسبت به یکدیگر از چهرة آنها به دست می‌آید، طرز برخورد آنها با هم به روشنی می‌تواند نشان دهد که آنها چه احساسی نسبت به یکدیگر دارند (خوشی یا ناخوشی، علاقه یا بیزاری و ترس یا خشم).
اغلب چهره‌ی افراد، اولین قسمتی از بدن است که جلب توجه می‌کند. بنابراین حالت آن در ارتباط‌های افراد با یکدیگر خیلی مورد توجه قرار می‌گیرد. و بیشتر مواقع ما شخصیت و قضاوت‌هایی را که در مورد افراد داریم (مثل، جذابیت، خوش برخوردی و ...) را از روی چهره افراد انجام می‌دهیم.
ما می‌توانیم از طریق صورت‌مان صحبت کنیم، همچنین زمانی که کلمات مناسب نیستند، از حالت‌های چهره‌مان در ارتباط استفاده می‌کنیم. در ضمن با حالت‌های چهره می‌توانیم به افراد بفهمانیم که یک لغزش اخلاقی داشته‌اند در
کارخانه های شلوغ و پر سر و صدا، کلمات کمتر استفاده می‌شوند و به جای آن حالت‌های مختلف چهره می‌تواند جایگزین پیام‌های کلامی شوند.
حالات چهره می‌توانند اثر پیام‌های کلامی را تقویت کنند. مثلاً در یک جمع رسمی وقتی که دو فرد مخالف در حال مکالمه‌ای مؤدبانه هستند، چهره‌ی سردشان نشان می‌دهد که آنها چندان با هم خوب نیستند. واضح است که در آن زمان به هم چه می‌گویند، زیرا چهره‌شان نقش اصی را در بیان احساسات‌شان روی چهره با اطمینان زیادی تصدیق نماید، وجود دارد. با این وجود، بدون شک چهره نه تنها در بیان احساسات نقش دارد، بلکه در بیان درجه‌ی احساس نیز نقش به سزایی دارد.
شناخت زبان بدن
| دسته بندی | هنر و گرافیک |
| فرمت فایل | doc |
| حجم فایل | 21 کیلو بایت |
| تعداد صفحات فایل | 33 |
مقدمه
شناخت زبان بدن، به عنوان بخشی از تخصص‌های روان شناسی اجتماعی، در رسیدن به موفقیت نقش به سزایی را ایفا می‌نماید. در معامله‌های تجاری، در تاثیر گذاری بر افراد، مجاب کردن مشتری به خرید، متقاعد سازی دیگران و مواردی از این دست، دانستن زبان بدن و آگاهی از اصول روان شناختی حاکم بر آن، (به خصوص در انتقال پیام) به شما در رسیدن به اهداف تان کمک می‌کند.
کلام ما یک پیام است، همانطور که نوشتة ما، نقاشی‌ها، عکس‌ها و یا اشاراتی که در صحبت ها استفاده می‌کنیم همة اینها پیام هستند، که به صورت رمزها با محتوای مناسب به نحوی ارائه می‌شوند. مثلاً : ممکن است شما با فردی شروع به صحبت کنید و ببینید که رنگ رخسار او به تدریج سرخ می‌شود. از این سرخ شدن صورت او نیز پیامی دریافت می‌کنید.
انتقال پیام به مخاطب از جمله وظایف مهم برای ایجاد کنندة اثر است.
در ابتدای پرتره نگاری روان شناختی، تمرکز عکاسان بر شخصیت موضوع کمتر بود و بیشتر به حالت خاصی برای جلب نظر دیگران و کمال مطلوب، زیبایی بود (عکاسی دلفریب)، بسیاری از عکاسان جدی مخالف این امر بودند و در پرتره نگاری روان شناختی وظیفه عکاسی را بیان زمینة روانی چهره می‌دانستند.
درک اینکه چهره چگونه شخصیت فرد را می‌نمایاند در بررسی پرتره روان شناختی مهم است و به موازات گسترش عکاسی پرتره، تمایل به عکاس از موضوع در محیط واقعی خود افزایش یافت، این امر تا حد زیادی امکانات ایجاد سبک را فراهم کرد، طوری که هر عکاسی طریقی را که بیشتر مناسب وی بود به کار می‌برد (یوسف کارش). استفاده از زمینه‌ای با صفحات و علائم مشخص، مفهوم اساسی دیگری را در عکاسی مدرن پدید آورد و سمبولهای خاص در ارائه پیام نقش حیاتی را ایفاء کردند.
شناخت عکاسی روان شناختی محیطی علاوه بر دانستن روان شناسی افراد و زبان بدن باید سمبولهای خاص و ترکیب آنها برای ارائه پرتره روان شناختی را با اهمیت دانست.
در این مقال، عکاسی پرتره روان شناختی، خبرنگار به نگارش درآمد تا بخشی از این شغل که وظیفه انتقال پیام به مردم را دارد، حاصل شود.
پرتره
در آخرین دهه قرن نوزدهم عکاسی پرتره به صورت، عکاسی تصویری (عکاسی شبیه نقاشی) متأثر از امپرسیونیسم آغاز گردید؛ عکاسانی چون داویسون، روبردماشی و سی.پویو همگی آماتور بودند. بنابراین آنچه بیش از همه بنظر قابل توجه می‌رسد این است که این جنبش به صوت بررسیهای پرترة حرفه‌ای مدت مدید به جای ماند؛ حتی تا دهة