پاورپوینت گشتالت درمانی
| دسته بندی | روانشناسی و علوم تربیتی |
| فرمت فایل | ppt |
| حجم فایل | 206 کیلو بایت |
| تعداد صفحات فایل | 39 |
گشتالت در قرن 20
نام گروهی از روانشناسان آلمانی است .
ورتایمر بنیانگذار گشتالت می دانند با این حال کهلر – کافکا از دوستان نزدیک او در بنیانگذاری گشتالت به حساب می أیند .
پرلز در طی سالهای 1970-1893 براساس آموزشها و تجارب قبلی در زمینه روانشناسی گشتالت ، معناشناسی ، نهضت توانایی بالقوه أدمی را توسعه می دهد .
پیروان این مکتب معتقدند :
« کل بیشتر از مجموع اجزای آن است »
یعنی ما دنیا را در کل های معنی دار تجربه می کنیم . ما محرکهای جداگانه را نمی بینیم بلکه آنچه را می بینیم محرکهای ترکیب یافته هستند .
مثال : در حقیقت شما نمی توانید از تصویری ، تصور کاملی درک کنید ا گر ابتدا بازو ، بینی ، دهان و سایر بدن نگاه کنید و بکوشید تا آنها را کنار هم قرار دهید.
مفاهیم بنیادی نظریه پرلز
الف ) نظریه شخصیت
« کمپلر » تکامل شخصیت به سه مرحله اجتماعی ، روحی ، روانی ، جسمانی تقسیم می شود .
مرحله روانی ، جسمانی عرصه ای که گشتالت درمانی در آن دست به مداخله و عمل می زند . البته کنار گذاشتن مراحل دیگر نیست بلکه این مرحله مرکز اصلی توجه است و تا سرحدی هم از عهده درمانگر ساخته و با آگاهی او از دو مرحله دیگر توأم است . گشتالت درمانی به مفهوم سازی انسان و انعکاسهای فیزیولوژیک علاقمند است .
این مرحله با آ گاهی فرد از خودش توصیف می شود و شخصیت فرد تعبیر می شود . در نتیجه ساخت سه گانه شخصیت
1- خود ((Self : نه یک غریزه است و نه غرایزی دارد بلکه یک عملکرد ارگانیزمی است و نقش اجرایی و وحدت بخشی بازی می کند .
2- تصویر خود ( Self-image ) : فرایند درون بیمار که وسیله علامت و نشانه های مرضی است .
3- بودن : فرایند درون درمانگر به فرایند مرضی پاسخ می دهد.
ب ) ماهیت انسان
به اعتقاد پرلز :
انسان به منزله یک ارگانیزم و یک کل است که نیاز شدیدی به محیط و تعامل با آن دارد .
به ذاتی بودن نیاز انسان به سازمان و وحدت تجربه ادراکی معتقدند . بدین معنی که انسان تجربه خود را در جهت تمامیت و وحدت سوق می دهد و تمایل دارد در جهت چیزهاى کل یا هیئتهاى خوب حرکت کند که از تنشهای خود بکاهد و کلیت خود را به ظهور برساند .
ج ) اضطراب و بیماری روانی :
مفهوم اضطراب فاصله و شکاف میان حال و آینده است . انسان بدان مضطرب می شود که وضعیت موجود را رها مى کند و درباره آینده و نقشهاى احتمالى که ایفا خواهد کرد به تفکر می پردازد.